ŞİMDİ KİME GİDEYİM?

Bir sıkıntım var, içimi kemiren…

Bir yere varmam gerekiyor ama ayaklarım bağlı, duvara çivilenmiş…

Bugün gözüm az yaşlı ve yalnız kaldım…

Derdimi birine anlatmak istiyorum, beni anlasa anlasa ailem anlar… Evet ya onlar hem anlar hem de hak verir…

Şimdi en güvendiğim kapıdayım ve yüzüme kapanmışken… Bir de kabahatli çıktım gördün mü?

En iyisi bu sıkıntıları bana oluşturana tekrar gideyim… Bir de azarlandım gördün mü? Hem de sinirini üzerime çekerken…

Oysa çok normal bir şey istedim, bana çok iyi gelecekti, hem her oraya vardığımda daha iyi düşünüyordum, bir de ona da faydası vardı ya… Neden kabul etmedi? Şimdi ben kime gideyim…

Şimdi gezdiğim tüm kapılar kapalı… Bir de alaylı cümleler… Üstten bakışların arasında boynum bükülü…

İçimi kemiren bir an yaşıyorum, bu da geçecek biliyorum ama ben yanlış taraftayım… Yanlış kişiden korktum… Yanlış şeye tepki verdim… Yanlış yerde cesaret gösterdim…

İnsanın anda yaşadıklarının sebebi o gün yaptığı davranışlar değildir… Bundan önceki olayların sonuçlarıdır…

Peki ben şimdi kime gideyim?

Sana geldim… Binlerce yanlışımın içinde, binlerce yanlış davranışımın içinde, bile bile yaptığım hatalarımla, yanlış şeye dik başlılığımla, yanlış kişiye asiliğimle sana geldim…

Sen bana yardım et, çünkü kime gittiysem işimi çözemedi…

Sen bana destek ol, çünkü tüm kapılar kapalı…

Sen işimi kolaylaştır çünkü insanlar zora soktu…

Sana anlattım derdimi… Sana arz ediyorum problemlerimi…

 

Bundan sonra hiçbir yolda gitmek yok senin değilse..

Hiçbir şikayet yok sen yoksan..

Hiçbir kolaylığa gitmek yok sen varken…

Hiçbir çözüm yok senden istemeden…