Hayatta pek çok kez beklediğimiz sonuçları yaşayamadık değil mi?..
Çok istediğimiz bir şeyi elde ettikten sonra da o
beklediğimiz duyguları yaşayamadık...
Ne kadar büyüttüysek aslında kafamızda, elde edene kadar o
kadar heyecanlandık...
Sonra dedik ki, tamam iyi güzel de bu muydu yani?
Şu an hayatta neyi hedeflediğimize bir baksak, onu ne kadar
istediğimize de baksak...
Aldanacağımız kısımları da o kadar anlayabiliriz aslında...
Bugün o çok istediğim arabaya yarın satılsın da kurtulsam diye
bakabiliyorum...
Ya da o çok istediğim adam, yanımda her zaman olsun dediğim
adam...
Şu an boşanmak için nafakadan bile vaz geçebilecek
durumdayım...
Neden böyle oldu peki? Bir anda mı değişti o istediğim
özellikler?
Bir anda mı arabanın artık dar geldiğini düşündüm?
Bir anda mı bu adamla biz olamayız dedim?
Yoksa zaten biliyordum da, o anda çok istediğim için göz mü
çektim?...
O adam mağaza çalışanına bağırırken ben kenarda durmuştum
oysa...
Bana iyi davranıyor nasılsa diye, göz çekmiştim...
Ailemizdeki çocukların büyüyeceğini de biliyordum...
Buna rağmen arabanın şu an küçük olmasından göz çektim...
İnsanoğlu neden bırakmak isteyeceği şeyi ister ki bu
hayatta?...
Kimse boşanmak için evlenmez...
Kimse zarar etmek için mal almaz halbuki...
Bu yüzden İnsanoğlu aldanır...
Çok istediği şeylere bakarak aldanır İnsanoğlu...
Yarınını düşünmeden, bugün hallolsun isteklerim diye
aldanır...
Acele eder ve bataklığa çekilir hızlıca...
Ne kadar acele edersek o kadar hata yapma olasılığımız artar
halbuki...
Hatalar yaptıkça da önümüzü görmemiz zorlaşır...
Hayatı kendimize zorlaştırırız, isteklerimizi
gerçekleştirmek için yaptığımız her aceleci hamlede...
İnsanoğlu aldanır bu yüzden...
Tam da kendisi yüzünden...
“Ne kadar acele edersek o kadar hata yapma olasılığımız artar halbuki…” ne güzel bir cümledir…
YanıtlaSilYorum Gönder
Teşekkürler