Emzirme dönemi geçince…
Yürümeyi öğrenince …
Okula alışabilince…
Derslerine çalışınca…
Notları iyi olunca…
Ergenliği sakince geçirince…
Okuluna odaklanınca…
Üniversite kazanınca… ya da en
azından meslek öğrenince…
Mezun olunca…
İş bulunca…
Yüksek öğrenimini bitirince ya da
kendi iş yerini açınca…
İşleri düzene girince, işini tutturunca…
Bir arabası evi olunca…
Evlenince…
Çocuk sahibi olunca…
Emekli olunca…
Rahatlayacağız…
İnsanın isteği ile hayatın
gerçekleri arasında uyumsuzluk var…
Biz hep rahatlamak istiyoruz.
İnsan bulunduğu süreci acı diye
tanımlar.
Bir an önce kurtulup bir sonraki
aşamaya geçmek ister.
Bir sonraki aşamada acı yokmuş gibi
güllük gülistanlık zanneder…
Fakat bir sonraki aşamada umduğunu
göremeyince…
Hayal kırıklığı yaşayabiliyor…
Her aşamanın kendine has acıları ve
hazları,
Avantajları ve dezavantajları…
Her aşamada yanlış şey beklediğimiz
için,
Hiçbirinin tadını tam olarak
çıkartamıyoruz.
Keyifli kısımlarını yaşayamıyoruz…
Hep bir arayış içindeyiz…
Peki insan ne zaman rahatlayacak?
Nasıl rahatlar?
Takipte kalın… ;)
HAREKET YOKSA RAHATLIK TA OLMAYACAK SANIRIM
YanıtlaSilmezarda rahatlatacagiz sanirim
YanıtlaSilİnsan bulunduğu süreci acı diye tanımlar.
YanıtlaSilBir an önce kurtulup bir sonraki aşamaya geçmek ister.
Oysa burada geçici olduğumuzu kabullensek hiç bir sorun kalmayacak
Hayat birbirini takip eden süreçler şeklinde ilerliyor, her varılan nokta varılması gereken yeni bir noktayı dizayn ediyor ve hareket hiç durmuyor
YanıtlaSilBekliyoruz… :)
YanıtlaSilYorum Gönder
Teşekkürler