Neden bu problemler hep beni buluyor, yoksa?

Her insan diğer insanlarla ya da hayatın kendisi ile problemler yaşar. Kimisi iş hayatında, kimisi ilişkilerinde…

Bazılarının başarılı olduğu yerde bazıları o kadar da başarılı değildir ve bazılarının mutsuz olduğu yerde de bazıları çok mutludur.

Aslında her insan karşılaştığı problemleri çözmeye çalışır ancak uyguladığı çözümün sonucu hiç de beklediği gibi olmayabilir.

İnsan problemlerini çözdükçe hayatında daha büyük problemleri çözebilir hale gelir. Problemlerini çözemedikçe de şikâyete hatta isyana meyleder.

Bir aşamadan sonra problemlerini görmezden gelmek ve anı yaşamaktan başka tercihinin kalmadığını zanneder.

Mutluluğa dair ümidini yitirmiş insan anlık keyifler yaşayan ve sonunda hayatının kontrolünü başkalarına bırakmış, özgürlüğünü kaybetmiş birine dönüşür.

Anda yaşadığı keyifleri uzun süreli mutluluklara tercih eder ve gün gittikçe daha da mutsuzlaşır.

Ne kötü bir gidiştir bu!

Halbuki insan zihni problemlere çözüm üretebilmek için var. 


Ancak bunun için de problemi anlayabilmek ve onu kabul edebilmek gerekir. Benim gibi olanların benden farklı davranışlarının arkasındaki gerçek sebep ne?

  • Neden ben böyleyim de eşim, çocuğum, patronum, müşterim, çalışanım benden farklı?
  • Neden bazı konularda çok iyiyim de diğer bazı konularda bir türlü o seviyeye gelemiyorum?
  • Neden başkalarının iyi olduğu konularda ben o kadar iyi olamıyorum? Benimle onlar arasındaki fark ne?
  • Neden karşıma hep böyle insanlar çıkıyor?
  • Bütün bunlar bana bir mesaj olabilir mi?

İnsan bu farklılıkların sebebini anladığında onları kabul edebilir ve problemlere çözüm üretebilir hale gelir. İşte o zaman gerçekten mutlu ve gerçekten başarılı olanlardan olabilir. Bütün bunlar kendini ve ilişki kurduğu insanları tanımakla başlar.

Senin de kendine bu soruları sorduğun anlar oluyor mu? …

Evet ise, bunlar neler?

İnsanoğlu problemlerini çözebilecek kadar dahaca kendini tanıyamadı.

Kendini tanımadan problemlerini çözmeye çalışmak çıkmaz sokakta çıkış aramaya benzer. Çıkmaz sokakta çıkış aramak kendini tanımamaktan kaynaklanır.

İnsanoğlu bildiğine sabır gösterirken bilmediğine sabredemez.

Peki, o zaman kendini tanımaya ne dersin?

Bu ve diğer tüm soruların cevapları için Deneyimsel Tasarım Öğretisi programına davetlisiniz…

 


10 Yorumlar

Teşekkürler

  1. Mustafa Sayıcı2 Mart 2024 12:09

    Hepimizi bitiren şey anda keyif alma isteğimiz , daha kalıcı olanı değil de an da olanı tercih etmeyi bıraktığımız an hayat daha keyifli olacaktır :)

    YanıtlaSil
  2. Problemsiz hayat istiyoruz ama problem yoksa problem vardır :))

    YanıtlaSil
  3. En zoru da problemi kabullenmek olsa gerek... Elinize sağlık

    YanıtlaSil
  4. Problem marifete tabidir...

    YanıtlaSil
  5. İnsan hayatta bedel ödemeden bir şey elde etmek istiyor. Bedelsiz hiç bir şey insana verilmez. Verilse bile onun temasını göremez. Gerçeği herkes bilir ve kabul eder ama uygulama yapmaz. O zaman bedel ödemesi gerek, bedel ödemesi içinde yaşadığı konfordan vaz geçmeli. İşte o konforun bozulmasını istemiyor.

    YanıtlaSil
  6. İnsan kendini ve etrafındakileri tanımayınca problem tekrarlamaya başlıyor

    YanıtlaSil
  7. İnsan anda keyif için terk ettiği şeylerin acısını hisseder de yinede aynı şeyi tekrar eder durur. Marifetsizliğinden yapar bunu.
    Peki marifetli olabilmek için...?

    YanıtlaSil
  8. hepimize iyi yolculuklar diliyorum..

    YanıtlaSil
  9. Sanırım kendimiş dışında herşeyi eleştiriyoruz. Aynada kendimizi bir bulabilsek.

    YanıtlaSil
  10. “Anda yaşadığı keyifleri uzun süreli mutluluklara tercih eder ve gün gittikçe daha da mutsuzlaşır.

    Ne kötü bir gidiştir bu!”

    Bu kısım beni kalbimden bıçakladı! Yazanın kalemine ve yüreğine sağlık… 👌🏻👌🏻

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Teşekkürler