ÇARESİZKEN DE ÇARESİZ DEĞİLSİN…

Bir an sadece gözlerini kapatıp hiçbir şey düşünmeden öylece kalmak istemişti. Çünkü cevabını bulamadığı soruların yorgunluğunu hissediyordu omuzlarında. Bu ağır yükü nasıl taşıyacağıyla ilgili hiçbir fikri yokken, birden aklına eskiden dinlediği bir şarkı takılıverdi:

"Çaresiz derdimin sebebi belli, boşuna benimle uğraşma doktor" 

Çaresiz dert!!!  

Ne demekti bu?

Hiçbir şey düşünmek istemezken şimdi de bunu düşünmeye başladı. 

Hayat böyle bir şeydi işte. İnsanoğlunu bütün canlılardan ayıran en büyük özellikti düşünebilmesi ve bundan kaçış yoktu. Koşarak yakalanamayan ya da kaçarak uzaklaşılamayan bir şeydi düşünce. Düşünmek istememek kazanamayacağı bir savaşa girmek gibi... 

Neyse neyse...

Zaten dağınık olan kafası iyice karışmıştı. "Dur" dedi, "sakin ol".  "Önce bir tanımlama yapman lazım" dedi kendi kendine;

"Çare" ne demek?

Çare; tedavi etmek, iyileştirmek,

Çare; uzvu almak / kesmek,

Çare; tamir etmek, onarmak,

Çare; yenisini almak,

Çare; yeniden inşa etmek,

Çare; yıkmak, ortadan kaldırmak,

Çare; yerinden etmek,

Çare; yerine koymak,

Çare; ortada olmak,

Çare; ortadan kaybolmak,

Çare; konuşmak,

Çare; susmak,

Çare; yaklaşmak,

Çare; uzaklaşmak,

Çare; ısıtmak,

Çare; soğutmak,

Ooooooo... Böyle uzayıp gitmeye başladı. Nasıl böyle her şeyle ilişkili olabilirdi ki bir kelime.

Her derde deva gibi bir şey mi bu çare?

Dert, problemle çözüm arasında geçen süreçse...

O zaman...

Çare; problemin çözümünü bulmak mıydı?

Evet, şimdi bir anlam kazanmıştı "her derdin bir çaresi vardır" sözü.

Birden kontrol edemediği bir tebessüm oluştu yüzünde. Tıpkı çok basit bir şeyi başaran bir çocuğun sevimliğini andırıyordu hali.  

Sonra yeniden gergin bir ifade... 

Sanki mutlu olmak onu motive etmiyor da hep gergin olması gerekiyormuş gibi...

" O zaman "çaresizlik" ne demek?" Diye sordu kendi kendine.

Çünkü daha önce defalarca yaşadığı bir histi bu.  Gerginliği belki de bu yüzdendi. Her şeyi yapmasına rağmen çözüm bulamadığı, çaresiz kaldığı zamanlar da olmuştu. Ama her derdin bir çaresi varsa neden çaresiz kalsın ki bir insan? 

Çaresizlik kelimesi şu anda anlamını yitirmiş çok saçma gelmeye başlamıştı. Öte yandan herkesin hunharca kullandığı bir kelime aynı zamanda. Bu tutarsızlığın bir sebebi olmalıydı. Peki, neydi o kimsenin göremediği detay?

 

“Bir insan neden “çaresiz” olur?” sorusu bu düğümü çözebilir miydi?

Peki, bir insan neden çaresiz bırakır kendini?

Devamı gelecek... :)